اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های ارتباطی و فراهیجان منفی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های ارتباطی و فراهیجان منفی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی انجام شد. روش تحقیق در این مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۹ تا ۱۲ سال مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی در شهر تبریز در سال ۱۴۰۴ بود. از میان آن ها، ۳۰ کودک با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه مهارت های ارتباطی کوئین دام (۲۰۰۴) و مقیاس فراهیجان منفی میتمانسگروبر و همکاران (۲۰۰۹) بود. آموزش تنظیم هیجان طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای به صورت گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد، درحالی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش تنظیم هیجان موجب افزایش مهارت های ارتباطی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی شده است (P≤۰.۰۵). همچنین آموزش تنظیم هیجان موجب کاهش فراهیجان منفی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی شده است (P≤۰.۰۱). در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های ارتباطی و فراهیجان منفی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، مهارت های ارتباطی ، فراهیجان منفی ، اختلال نقص توجه و بیش فعالی