اثربخشی بازی درمانی با بازی های هوشی در افزایش عزت نفس و یادگیری مهارت نه گفتن در کودکان پیش دبستانی ۵ و ۶ سال در شهرستان قوچان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر بازی های هوشی در افزایش عزت نفس و یادگیری مهارت نه گفتن در کودکان پیش دبستانی ۵ و ۶ ساله در شهرستان قوچان بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهرستان قوچان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. نمونه ای شامل ۳۰ کودک (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای در جلسات بازی درمانی با محوریت بازی های هوشی شرکت کردند. برای سنجش عزت نفس از مقیاس عزت نفس کوپرمیت-بروک و برای سنجش مهارت نه گفتن از چک لیست رفتارهای جراتمندانه استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازی درمانی با بازی های هوشی به طور معناداری موجب افزایش عزت نفس و مهارت نه گفتن در کودکان پیش دبستانی شده است (p<۰.۰۱). بنابراین می توان از این شیوه مداخله به عنوان روشی موثر در برنامه های آموزشی و تربیتی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، بازی های هوشی ، عزت نفس ، مهارت نه گفتن ، کودکان پیش دبستانی