نقش مدرسه در پرورش تفکر انتقادی و خالق در کودکان و نوجوانان

در دنیای پیچیده و پویای امروز، صرفا موزش محفوظات و دانش نظری برای رشد همه جانبه کودکان و نوجوانان کافی نیست. آموزش و پرورش مدرن به دنبال آن است که دانش آموزان را به افرادی متفکر، خالق و حل کننده مسئله تبدیل کند. در این میان، مدرسه به عنوان یکی از اصلی ترین نهادهای تربیتی، نقشی اساسی در پرورش دو مهارت بنیادین یعنی تفکر انتقادی و تفکر خالق ایفا می کند. تفکر انتقادی به دانش آموزان کمک می کند تا اطالاعات را تحلیل، ارزیابی و بررسی کرده و دیدگاه های متفاوت را درک و نقد کنند. در مقابل، تفکر خالق به آنها امکان می دهد تا ایده های نو خلق کنند، راه حلهای بدیع ارائه دهند و ذهنی باز و سیال داشته باشند این تحقیق به بررسی کارکرد مدرسه در پرورش این دو نوع تفکر در دانش آموزان دوره کودکی و نوجوانی می پردازد. در آن، به نقش معلم به عنوان تسهیل گر یادگیری، اهمیت روشهای تدریس فعال، شیوه های ارزشیابی خالق، نقش برنامه درسی و محیط مدرسه توجه شده است. همچنین موانع موجود مانند نظام آموزشی سنتی، تاکید بیش ازحد بر امتحان و نبود منابع آموزشی نوین نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها نشان میدهد که مدارس، در صورت برخورداری از رویکردهای نوین تربیتی و مشارکت فعاالنه معلمان، می توانند بستری پویا برای تقویت ذهن انتقادی و خالق نسل آینده باشند .

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، تفکر خالق ، آموزش و پرورش ، مدرسه ، کودکان ، نوجوانان ، روش تدریس فعال ، معلم خالق