پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس احساس تنهایی با نقش واسطه ای والدگری هلی کوپتری در خانواده های شهر یاسوج در سال ۱۴۰۴

چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس احساس تنهایی با نقش واسطه ای والدگری هلیکوپتری در بین خانواده های شهر یاسوج در سال ۱۴۰۴ انجام گردید. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، خانوار های شهر یاسوج بودند که با روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۲ خانوار دارای فرزند ۹ تا ۱۲ ساله به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های مشکلات رفتاری اخنباخ (۱۹۹۱)، احساس تنهایی دی تاماسو (۲۰۰۴) و والدگری هلی کوپتری پیستلا (۲۰۲۰) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها، توسط نرم افزار SPSS و PLS در دو بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام گرفت. با توجه به نتایج بین احساس تنهایی و مشکلات رفتاری کودکان با نقش واسطه ای والدگری هلی کوپتری رابطه معناداری به میزان ۹/۷۱ درصد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مشکلات رفتاری ، احساس تنهایی ، والدگری هلی کوپتری