درآمدی بر اختلال نقص توجه- بیش فعالی(ADHD) و علل به وجود آمدن این اختلال براساس DSM-۵-TR: مطالعه مروری

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات عصب تحولی در کودکان و نوجوانان است که معمولا تا بزرگسالی نیز ادامه می یابد. این اختلال با الگوهایی از بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری شناخته می شود که به طور معناداری عملکرد تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی فرد را مختل می سازند. هدف این مقاله بررسی کلی این اختلال، نشانه های تشخیصی آن بر اساس آخرین نسخه راهنمای تشخیصی و آماری اختللات روانی (DSM-۵-TR) و عوامل موثر در شکل گیری آن است. با مرور منابع علمی جدید، مشخص شد که اختلال نقص توجه/بیش فعالی ریشه ای چندعاملی دارد و عوامل ژنتیکی، نوروبیولوژیکی، محیطی و روان شناختی در بروز آن نقش دارند. همچنین، همایندی این اختلال با دیگر اختلالات مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات یادگیری به پیچیدگی تشخیص و درمان آن می افزاید. یافته ها تاکید می کنند که تشخیص زودهنگام و مداخلات چندجانبه رفتاری، آموزشی و دارویی می توانند نقش موثری در بهبود پیامدهای زندگی افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی داشته باشند. این مقاله بر اهمیت پژوهش های بین رشته ای و رویکردهای جامع در شناخت بهتر و درمان موثر این اختلال تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD) ، DSM-۵-TR ، عوامل علی ، اختلالات همایند