فرهنگ مصرف تظاهری و پسند عام در معماری نمای ساختمانهای مسکونی تهران

هنر معماری آن است که وقتی از خانه بیرون می آیید بالاجبار با آن مواجه می شوید و تاثیرات و ظاهر خیابان ها را جامعه ما چه نقشی در این امر دارد؟ هر چیزی را که معماری می نامیم معماری نیست مگر اینکه ذات معماری را دارا باشد در غیر این صورت فقط ساختمان یا ساختمان سازی است معماری یک نیاز است تولید و مصرف می شود. در این میان کالاهای فرهنگی همچون معماری وسیله ای است که افراد با استفاده از آن می توانند اعتبار خود را در جامعه حفظ کنند و یا منزلت اجتماعی بالاتری را در جامعه به دست بیاورند و از این طریق خود را از دیگران متمایز کنند. ترجیح نوع مصرف و پسند از موضوعات مهم پژوهش در جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی است و بررسی آن به عنوان یک بحث علمی و حائز اهمیت است. پسند اولیه در معماری از مشاهده خصوصیات ظاهری یا عینی بنا آغاز می شود و در فرایند ادراک حسی و کارکرد در وجوه مختلف، معماری در پیوند با جریان های مد روز و نشانه شناسی از طریق مصرف تظاهری به انتخاب نما و بنا می انجامد. در این مقاله به روش تحلیلی نشان داده می شود که متغیرهایی همچون سرمایه فرهنگی در جامعه فعلی ایران و قشربندی طبقاتی توانستند بیشترین تاثیر را بر روی مصرف تظاهری نما بگذارند.

کلیدواژه ها:

جامعه و معماری ، مدگرایی ، مصرف تظاهری ، سرمایه فرهنگی ، نما