تاثیر دوازده هفته تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و مصرف مکمل سیترولین مالات بر میزان NO و لاکتات سرم در مردان جوان ورزشکار
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در تغذیه ورزشی، دوره: 4، شماره: 1
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 19
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REN-4-1_003
تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1404
چکیده مقاله:
سیترولین مالات (CM) به عنوان یک تقویت کننده اکسید نیتریک (NO) به تازگی به عنوان یک مکمل انرژی زا برای بهبود عملکرد ورزشی معرفی شده است. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر دوازده هفته تمرینات محدودیت جریان خون (BFR) به همراه مکمل سیترولین مالات بر سطوح نیتریک اکسید (NO) و لاکتات در مردان جوان ورزشکار بود. در این مطالعه، ۴۰ مرد جوان ورزشکار ساکن تبریز با شاخص توده بدنی طبیعی به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: تمرین BFR-مکمل، تمرین BFR-دارونما، مکمل و گروه کنترل-دارونما. گروه های تمرین BFR حرکات ورزشی را طی دوازده هفته اجرا کردند با فشار محدودیت جریان خون که از ۱۳۰ میلی متر جیوه شروع و هر چهار هفته ۱۰ میلی متر جیوه افزایش یافت تا به ۲۰۰ میلی متر جیوه برسد. تمرینات مقاومتی با ۳۰ درصد ۱RM با ۱۵ تکرار در ست اول و ۱۰ تکرار در ست چهارم از هفته اول شروع و به ۵۰ درصد ۱RM با ۱۲ تکرار در ست اول و ۸ تکرار در ست چهارم در هفته دوازدهم رسید. مکمل سیترولین مالات به میزان هشت گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۳۰ دقیقه تا یک ساعت قبل از تمرین مصرف شد. دوازده هفته تمرینات محدودیت جریان خون به همراه مکمل سیترولین مالات بر NO خون (۰۳۶/۰=p) مردان جوان ورزشکار تاثیر معناداری دارد. اما بر سطوح لاکتات خون، توده چربی و توده بدون چربی تاثیر معناداری نداشت (۰۵/۰
محدودیت جریان خون همراه با سیترولین مالات بیشتر به بهبود سطوح نیتریک اکسید کمک کرده و تاثیر کمتری بر سایر متغیرهای فیزیولوژیکی داشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رقیه فخرپور
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
محسن سلامت
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
کریم آزالی علمداری
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران