املا، هنر و بازی: واکاوی تاثیر رویکردهای تلفیقی و خلاق بر تعمیق یادگیری و کاهش اضطراب املانویسی در دوره ابتدایی

این مقاله به بررسی و تحلیل رویکردهای تلفیقی آموزش املا با هنر و بازی به عنوان راهکاری نوین برای غلبه بر چالش های یادگیری در مقطع ابتدایی می پردازد. آموزش املا به شیوه های سنتی و دیکته محور، غالبا با ایجاد اضطراب، کاهش انگیزه و یادگیری سطحی همراه است. این پژوهش با هدف تبیین مبانی نظری و عملی ادغام هنر و بازی در فرآیند املایادگیری، از روش توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مرور نظام مند ادبیات استفاده کرده است. در این راستا، فعالیت هایی چون نقاشی کلمات، مجسمه سازی حروف با خمیر بازی، ساخت کلمات با حبوبات (املای لمسی)، اجرای پانتومیم و نمایش خلاق برای مفاهیم کلمات، و استفاده از موسیقی و ریتم در یادگیری املا مورد واکاوی قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهند که این رویکردهای تلفیقی با فعال سازی همزمان نیمکره های راست (مرکز خلاقیت، تصویرسازی و احساسات) و چپ (مرکز زبان و منطق) مغز، به یادگیری عمیق تر و پایدارتر منجر می شوند. همچنین، با تبدیل فرآیند یادگیری به یک تجربه لذت بخش و معنادار، انگیزه درونی دانش آموزان را به طور چشمگیری افزایش داده و اضطراب ناشی از ارزشیابی را کاهش می دهند. این مقاله در نهایت با ارائه چارچوبی عملی برای معلمان، نتیجه می گیرد که تلفیق هنر و بازی نه یک فعالیت جانبی، بلکه یک استراتژی آموزشی بنیادین برای ارتقای کیفیت آموزش املا و پرورش دانش آموزانی خلاق و باسواد است.

کلیدواژه ها:

آموزش املا ، تلفیق هنر و آموزش ، یادگیری مبتنی بر بازی ، روش تدریس خلاق ، روانشناسی تربیتی ، اضطراب نوشتن ، آموزش ابتدایی