نقش مدرسه به عنوان یک بستر تربیتی در شکل گیری ارزش های اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان: رویکردی روان شناختی-پرورشی

مدرسه به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی و تربیتی، نقش محوری در شکل گیری و تقویت ارزش های اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. این نهاد، علاوه بر انتقال دانش علمی، زمینه ساز رشد شخصیت، توسعه مهارت های اجتماعی و ایجاد نگرش های اخلاقی است که در تربیت شهروندان مسئول و متعهد اهمیت فراوان دارد. با توجه به ساختار سازمان یافته و محیط تعاملی مدرسه، دانش آموزان فرصت مناسبی برای یادگیری قواعد اجتماعی، همکاری، احترام به تفاوت ها و پذیرش هنجارهای جمعی پیدا می کنند. این فرایند تربیتی با توجه به تعاملات مستقیم با معلمان، همسالان و کادر آموزشی، به رشد شناختی و عاطفی دانش آموزان کمک می کند و نقش موثری در پرورش اخلاق و رفتارهای اجتماعی دارد.از منظر روان شناختی و پرورشی، مدرسه بستر مناسبی برای تقویت خودآگاهی، کنترل هیجانات و ایجاد انگیزه های مثبت جهت ارتقاء رفتارهای اخلاقی است. استفاده از روش های آموزشی فعال، فراهم کردن فرصت های مشارکت در فعالیت های گروهی و توسعه مهارت های حل مسئله، به دانش آموزان کمک می کند تا ارزش های اخلاقی را درک و در رفتارهای روزمره خود به کار گیرند. علاوه بر این، معلمان به عنوان الگوهای رفتاری و مربیان اخلاقی، با رفتار و گفتار خود تاثیر عمیقی بر شکل گیری نگرش ها و ارزش های دانش آموزان دارند. در نتیجه، مدرسه به عنوان یک محیط تربیتی پویا، نقشی کلیدی در پرورش شهروندانی با هویت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی ایفا می کند که می توانند در جامعه به عنوان اعضای فعال و موثر حضور یابند.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، بستر تربیتی ، ارزش اخلاقی و اجتماعی ، دانش اموزان ، رویکرد روانشناختی -پرورشی