گیاه پالایی خاک برای پاکسازی فلزات سنگین ؛ مروری بر روش ها و چالش ها و راهکار ها

آلودگی ناشی از فلزات سنگین یکی از نگرانی های مهم زیست محیطی است که امروزه جهان با آن مواجه است. فعالیت های انسانی مانند معدن، کشاورزی و عملیات کارخانه های تولیدی می تواند به آنها امکان دسترسی به محیط زیست را بدهد. فلزات سنگین که خاک را آلوده می کنند می توانند به محصولات آسیب برسانند، زنجیره غذایی را تغییر دهند و سلامت انسان را به خطر بیندازند. فلزات سنگین موجود در خاک می توانند توسط بافت های گیاهی جذب شوند، وارد بیوسفر شوند و در سطوح تغذیه ای زنجیره غذایی تجمع یابند. حذف فلزات سنگین از خاک آلوده با استفاده از تکنیک های مختلف پالایش فیزیکی و شیمیایی و مصنوعی و طبیعی انجام می شود. قابل کنترل ترین روش (مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست) در این میان گیاه پالایی است. حذف آلودگی های فلزات سنگین را می توان با استفاده از تکنیک های گیاه پالایی از جمله استخراج گیاهی، فیتوولاتیلیزاسیون، تثبیت گیاهی و فیتوفیلتراسیون انجام داد. فراهمی زیستی فلزات سنگین در خاک و زیست توده گیاهان دو عامل اصلی موثر بر عملکرد گیاه پالایی هستند. تمرکز در گیاه پالایی و استخراج گیاهی بر روی بیش انباشتگاه های فلزی جدید با راندمان بالا است. در ادامه، این مقاله به طور جامع چارچوب ها و تکنیک های بیوتکنولوژی موجود برای حذف فلزات سنگین را بر اساس دستورالعمل های زیست محیطی بررسی می کند و بر دشواری ها و محدودیت های گیاه پالایی و کاربرد بالقوه آن در پاکسازی سایر آلاینده های مضر تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، گیاه پالایی ، تکنیک های پالایش ، تغییرات ژنتیکی ، روش های بیوتکنولوژی