تحلیل اثر سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی سکونتگاه های غیررسمی محله شیرآباد( زاهدان(

این پژوهش به بررسی نقش **سرمایه اجتماعی** در **توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی** با مطالعه موردی **محله شیرآباد زاهدان** می پردازد. سکونتگاه های غیررسمی به عنوان یکی از چالش های اساسی شهرهای در حال توسعه، با مشکلاتی همچون فقر، ناپایداری اجتماعی، کمبود خدمات شهری و نبود امنیت حقوقی مواجه هستند. در این راستا، **توانمندسازی اجتماع محور** به عنوان راهکاری پایدار برای بهبود شرایط زندگی ساکنان این مناطق مطرح می شود. مقاله حاضر با روش **توصیفی-تحلیلی** و با استفاده از داده های **پیمایشی** (پرسشنامه) و **اسنادی** به تحلیل وضعیت موجود محله شیرآباد پرداخته و تاثیر سرمایه اجتماعی (اعتماد، مشارکت، همکاری و شبکه های اجتماعی) را بر فرآیند توانمندسازی بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که **ضعف در مدیریت شهری**، **کمبود خدمات پایه** و **ناپایداری اقتصادی-اجتماعی** از موانع اصلی توسعه این محله هستند. در مقابل، **تقویت نهادهای محلی** و **گسترش مشارکت شهروندی** می تواند به بهبود شرایط منجر شود. نتایج این مطالعه می تواند به عنوان راهنمایی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری در جهت **ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی** و **ارتقای کیفیت زندگی ساکنان** آنها مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، محله شیرآباد ، سکونتگاه غیر رسمی ، زاهدان ، بافت فرسوده