پژوهشی در زمینه تاثیر استفاده از راهبرد هوش مصنوعی در جریان تدریس و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان (مطالعه موردی دانش آموزان ابتدایی شهرستان شاهین شهر)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از راهبردهای مبتنی بر هوش مصنوعی در فرآیند تدریس بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی (مطالعه موردی: پایه پنجم ابتدایی شهرستان شاهین شهر) بود. پژوهش حاضر به شیوه شبه تجربی و با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۶۰ دانش آموز بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش با بهره گیری از سامانه های هوشمند، محتوای دیجیتال تعاملی، و ابزارهای بازخورد فوری قرار گرفت؛ در حالی که گروه کنترل آموزش سنتی را دریافت کرد. یافته های آماری نشان داد که میانگین نمرات یادگیری مفهومی در گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (p < ۰.۰۱). همچنین نتایج تحلیل کیفی حاصل از مصاحبه و مشاهده کلاس، نشان داد که استفاده از راهبردهای هوش مصنوعی باعث افزایش انگیزش یادگیری، تمرکز، خودتنظیمی و کاهش اضطراب تحصیلی در دانش آموزان شده است. بر اساس نتایج، می توان گفت بهره گیری هدفمند از فناوری هوش مصنوعی در فرآیند آموزش ابتدایی، نقش موثری در بهبود کیفیت یادگیری ایفا می کند. در پایان، پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی و معلمان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش هوشمند ، یادگیری مفهومی ، آموزش ابتدایی ، خودتنظیمی.