بررسی رابطه اهمال کاری تحصیلی، فرسودگی آکادمیک و رضایت از زندگی در دانش آموزان

پدیده اهمال کاری تحصیلی به عنوان یکی از مشکلات شایع در میان دانش آموزان، تاثیرات گسترده ای بر عملکرد تحصیلی و سلامت روانی آنان دارد. این رفتار که در قالب به تعویق انداختن انجام تکالیف و وظایف درسی بروز می کند، می تواند منجر به کاهش بهره وری و افت کیفیت یادگیری شود. از سوی دیگر، فرسودگی آکادمیک به عنوان واکنشی روانی نسبت به فشارهای مکرر و مزمن تحصیلی، موجب خستگی عاطفی، بی انگیزگی و کاهش توانمندی های تحصیلی می شود. رضایت از زندگی نیز به عنوان شاخصی از سلامت روان، نقش مهمی در تعیین کیفیت زندگی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. اهمال کاری تحصیلی و فرسودگی آکادمیک رابطه ای مستقیم و مثبت دارند و افزایش یکی می تواند موجب تشدید دیگری شود. همچنین، رضایت از زندگی نقش تعدیلی دارد و افزایش آن می تواند به کاهش میزان اهمال کاری و فرسودگی کمک کند. این یافته ها اهمیت توجه همزمان به هر سه متغیر را در برنامه ریزی های آموزشی و مشاوره ای نشان می دهد و ضرورت طراحی مداخلات جامع برای ارتقاء سلامت روان و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان را برجسته می سازد. این پژوهش تاکید می کند که توجه به عوامل روانی و اجتماعی مرتبط با اهمال کاری، فرسودگی و رضایت از زندگی می تواند به ایجاد محیط های آموزشی سالم تر و حمایت کننده تر منجر شود. با فراهم آوردن شرایط مناسب و آموزش مهارت های لازم به دانش آموزان، خانواده ها و معلمان، می توان گام های موثری در جهت کاهش مشکلات روانی و بهبود کیفیت زندگی و تحصیل آنان برداشت. بنابراین، بررسی و شناخت دقیق این رابطه پیچیده از اهمیت بالایی برخوردار است و می تواند زمینه ساز توسعه راهکارهای عملی و موثر در نظام آموزش و پرورش باشد.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری ، تحصیلی ، فرسودگی آکادمیک ، رضایت از زندگی ، دانش آموزان