مجموعه گرانیتوئیدی عزیزآباد - هزارخانی در شمال شرق سنقر: نشانه ای از رخداد فرورانش و تنوع ماگمایی در قوس قاره ای سنندج- سیرجان شمالی

منطقه مورد مطالعه در شمال زون سنندج- سیرجان، در شمال شرقی سنقر (استان کرمانشاه) واقع شده است. بر اساس مشاهدات صحرایی و داده­ های کانی­ شناسی، گرانیتوئید کالک آلکالن نوع I عزیزآباد-هزارخانی از گرانیت ­ها، مونزونیت­ ها و دیوریت­ ها و حجم کمتری از سنگ ­های گابرویی تشکیل شده است. تغییرات فراوانی عناصر اصلی و کمیاب نشان دهنده طیف ترکیبی پیوسته نیست و بنابراین منشا هم­ ماگمایی را پیشنهاد نمی کند. بر اساس شواهد ژئوشیمیایی، نمونه ­ها از عناصر ناسازگار مانند Th، Rb، La، Ce و Nd غنی ­شدگی و از Nb، Ti و Eu تهی ­ شدگی داشته و همچنین دارای سرشت متاآلومینوس هستند. این ویژگی ها نقش پوسته قاره ای و مذاب های حاصل از پوسته را منعکس می کنند. نمودارهای متمایزکننده جایگاه های زمین­ ساختی نشان می­ دهد این مجموعه سنگ ها متعلق به قوس آتشفشانی و محیط حاشیه فعال قاره ­ای هستند. با توجه به تاریخچه زمین شناسی این ناحیه، می­ توان آن را به فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر میکروپلیت ایران مرکزی نسبت داد. پیشنهاد ما این است که ماگماهای گوشته بازالتی پریشان و دروازه ممکن است گرمای مورد نیاز برای ذوب بخشی سنگ ­های منشا مختلف مانند آمفیبولیت ­ها، متابازیت­ ها و متاآندزیت­ ها را از طریق انتشار گرما فراهم کرده باشند.

کلیدواژه ها:

arc volcanic ، granitoid ، calc-alkaline ، amphibolite ، Songhor ، Kermanshah. ، قوس آتشفشانی ، کالک آلکالن ، پوسته ، متابازیت ، آمفیبولیت ، کرمانشاه.