بررسی نقش خانواده در تقویت مهارت های نوشتاری و املا در دانش آموزان ابتدایی

نوشتن و املا، دو مهارت زیربنایی در فرآیند سوادآموزی هستند که موفقیت تحصیلی و ارتباطی کودکان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند. در حالی که نظام آموزشی مسئولیت اصلی تدریس این مهارت ها را بر عهده دارد، نقش محیط خانه و عملکرد خانواده به عنوان یک متغیر کلیدی، اغلب نادیده گرفته می شود. این مقاله با استفاده از روش شناسی مروری-تحلیلی، به بررسی عمیق و چندجانبه نقش خانواده در تقویت مهارت های نوشتاری و املای دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. مقاله با تبیین اهمیت این مهارت ها، به بیان چالش هایی می پردازد که دانش آموزان در این حوزه با آن مواجه هستند. سپس با استناد به پیشینه پژوهشی و نظریه های یادگیری، به تحلیل یافته هایی می پردازد که نشان می دهد چگونه عواملی چون غنای محیط سوادآموزی در خانه، نگرش والدین به یادگیری، مشارکت فعال در تکالیف، الگوهای ارتباطی والدین و فراهم آوردن فرصت های معنادار برای نوشتن، می توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد نوشتاری و املای کودکان تاثیر بگذارند. یافته ها نشان می دهند که مشارکت والدین، فراتر از نظارت بر انجام تکالیف، شامل ایجاد یک اکوسیستم حمایتی، انگیزشی و غنی از محرک های زبانی است. در نهایت، مقاله با ارائه یک نتیجه گیری جامع، مجموعه ای از پیشنهادات کاربردی و مبسوط را برای والدین، معلمان و سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد تا از پتانسیل عظیم خانواده به عنوان یک شریک استراتژیک در فرآیند آموزش بهره برداری شود

کلیدواژه ها:

مهارت نوشتاری ، املا ، دانش آموزان ابتدایی ، نقش خانواده ، مشارکت والدین ، سوادآموزی ، یادگیری مبتنی بر خانه.