تبیین نقش معلم به عنوان تسهیل گر در ساختار یادگیری مشارکتی در کلاس درس

هدف از نگارش این مقاله علمی-ترویجی، تبیین و تحلیل نقش محوری معلم به عنوان تسهیل گر در ساختار یادگیری مشارکتی در کلاس درس است. در دوران کنونی که آموزش از رویکردهای سنتی و معلم محور به سمت روش های دانش آموزمحور و فعال سوق یافته، بازتعریف نقش معلم از انتقال دهنده صرف دانش به مدیری برای فرایند یادگیری امری ضروری است. یادگیری مشارکتی به عنوان یکی از قدرتمندترین راهبردهای آموزشی، فرصتی را فراهم می آورد تا دانش آموزان با همکاری یکدیگر، به ساخت دانش بپردازند، مهارت های اجتماعی خود را تقویت کرده و مسئولیت پذیری بیشتری را در مسیر تحصیلی تجربه کنند. در این میان، موفقیت این رویکرد به شدت به توانمندی معلم در ایفای نقش تسهیل گری وابسته است. معلم تسهیل گر، محیطی امن و انگیزشی برای تبادل افکار فراهم می کند، با طرح پرسش های راهنما، تفکر انتقادی را در دانش آموزان برمی انگیزد، و گروه ها را در مدیریت اختلافات و حل مسائل یاری می دهد. او نه تنها یک ناظر، بلکه یک همراه و راهنما است که با مشاهده دقیق فرایند یادگیری، مداخلات به موقع و سازنده ای را انجام می دهد. این پژوهش با بررسی مبانی نظری و تجربی، به تشریح ابعاد مختلف این نقش پرداخته و نشان می دهد که چگونه معلم با ایجاد یک ساختار حمایتی و انعطاف پذیر، می تواند پتانسیل کامل یادگیری مشارکتی را شکوفا سازد و دانش آموزان را به یادگیرندگانی مادام العمر تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، نقش تسهیل گر ، معلم ، رویکرد دانش آموزمحور ، ساختارگرایی