اثر یادگیری الکترونیکی بر پیشرفت تحصیلی و استقلال یادگیری دانش آموزان ابتدایی

یادگیری الکترونیکی به عنوان یکی از مهم ترین نوآوری های آموزشی در قرن بیست و یکم، پتانسیل های بی نظیری را برای تحول در نظام های آموزشی فراهم آورده است. این مقاله با هدف بررسی تاثیر یادگیری الکترونیکی بر پیشرفت تحصیلی و استقلال یادگیری دانش آموزان ابتدایی تدوین شده است. در دوران کنونی، که فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) بخش جدایی ناپذیری از زندگی روزمره شده است، ادغام این فناوری ها در فرایندهای آموزشی مدارس ابتدایی می تواند به افزایش کیفیت آموزش و پرورش منجر شود. یادگیری الکترونیکی، با فراهم کردن دسترسی به منابع آموزشی متنوع، تعاملات انعطاف پذیر و محیط های یادگیری فردی سازی شده، به دانش آموزان این امکان را می دهد که مسئولیت بیشتری در قبال یادگیری خود بپذیرند. این رویکرد نه تنها به بهبود درک مفاهیم درسی کمک می کند، بلکه مهارت های حیاتی مانند تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری را نیز در آن ها تقویت می نماید. از سوی دیگر، استقلال یادگیری به عنوان یک توانایی اساسی، دانش آموزان را برای مدیریت فرایند یادگیری خود و تبدیل شدن به یادگیرنده های مادام العمر آماده می سازد. یافته های پژوهش های متعدد نشان می دهد که محیط های یادگیری الکترونیکی، با ویژگی های تعاملی و خودآموز، بستری مناسب برای پرورش این توانایی فراهم می آورند. این مقاله به بررسی جنبه های مختلف این تاثیرات می پردازد و با تکیه بر نظریه های یادگیری و یافته های پژوهش های پیشین، چارچوبی برای درک بهتر نقش یادگیری الکترونیکی در ارتقاء پیشرفت تحصیلی و استقلال یادگیری دانش آموزان ابتدایی ارائه می دهد. این پژوهش می تواند رهنمودهای ارزشمندی برای سیاست گذاران، معلمان و والدین در زمینه بهره گیری موثر از یادگیری الکترونیکی در دوره ابتدایی فراهم کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، پیشرفت تحصیلی ، استقلال یادگیری ، دانش آموزان ابتدایی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات