بررسی نقش هوش هیجانی معلمان در بهبود یادگیری زبان انگلیسی در مدارس متوسطه

هوش هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های روان شناختی در حرفه معلمی، تاثیر قابل توجهی بر فرآیند یاددهی و یادگیری زبان انگلیسی در مدارس متوسطه دارد. این پژوهش با هدف بررسی نقش هوش هیجانی معلمان در بهبود انگیزش، مشارکت و کیفیت آموزش زبان انگلیسی انجام شده است. هوش هیجانی شامل پنج بعد کلیدی خودآگاهی هیجانی، خودتنظیمی، انگیزش درونی، همدلی و مهارت های اجتماعی است که هر یک به نحوی در سبک تدریس و ارتباط معلم با دانش آموزان تاثیرگذارند. نتایج مطالعات نشان می دهد معلمانی که از سطح بالاتری از هوش هیجانی برخوردارند، قادرند محیط یادگیری امن، حمایتگر و انگیزشی فراهم کنند که این فضا منجر به کاهش اضطراب زبان آموزان و افزایش مشارکت فعال آن ها در کلاس می شود. همچنین تفاوت های فردی معلمان در ابعاد هوش هیجانی بر سبک های تدریس موثر است و معلمان با مهارت های هیجانی بالا معمولا از روش های تعاملی، مشارکتی و انعطاف پذیر بهره می گیرند. با وجود اهمیت این موضوع، چالش هایی نظیر کمبود آموزش تخصصی در حوزه هوش هیجانی، فشارهای شغلی و نبود حمایت های ساختاری در مدارس، روند توسعه این مهارت ها را محدود ساخته است. در پایان، پیشنهاد می شود با برنامه ریزی برای برگزاری دوره های آموزشی، تشکیل گروه های همیاری هیجانی و بهبود ساختارهای حمایتی، زمینه تقویت هوش هیجانی معلمان فراهم شده و کیفیت آموزش زبان انگلیسی ارتقا یابد. این پژوهش بر اهمیت توجه ویژه به هوش هیجانی در سیاست گذاری های آموزشی و تربیتی تاکید دارد و آن را به عنوان عامل کلیدی در موفقیت آموزش زبان دوم معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تدریس زبان انگلیسی ، انگیزش ، مشارکت دانش آموزان ، سبک تدریس