نقش زبان بدنی و ارتباطات غیرکلامی معلم در انگیزش تحصیلی دانش آموزان

در عصر حاضر، که آموزش وپرورش بیش از پیش متکی بر تعامل انسانی و کیفیت ارتباط میان معلم و دانش آموز شده است، نقش مولفه های غیرکلامی در فرآیند یاددهی-یادگیری، به ویژه در برانگیختن انگیزش تحصیلی دانش آموزان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مقاله مروری با هدف بررسی نقش زبان بدنی و ارتباطات غیرکلامی معلمان در افزایش انگیزش تحصیلی دانش آموزان نگاشته شده و تلاش می کند با تحلیل یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی، به تبیین سازوکارهای روان شناختی و تربیتی این نوع از ارتباط بپردازد. پژوهش ها نشان می دهند که مولفه هایی چون تماس چشمی، حالات چهره، حرکات دست، نحوه ایستادن و لحن صدا، نقش بی بدیلی در شکل گیری احساس امنیت، درگیری عاطفی، علاقه مندی به یادگیری و تقویت خودپنداره تحصیلی ایفا می کنند. همچنین زبان بدن مثبت معلم می تواند رابطه ای گرم و تعامل محور میان او و دانش آموزان ایجاد کرده و اعتماد، احترام متقابل و اشتیاق به یادگیری را ارتقا بخشد. در مقابل، ارتباط غیرکلامی منفی یا نامتناسب می تواند موجب اضطراب، بی انگیزگی و دوری دانش آموز از فرآیند یادگیری شود. این مقاله بر لزوم آموزش مهارت های ارتباط غیرکلامی به معلمان در دوره های تربیت حرفه ای تاکید می کند و پیشنهاد می دهد که زبان بدن، به عنوان ابزاری نیرومند و فراگیر، در طراحی برنامه های آموزش معلم لحاظ شود. در نهایت، توجه به ابعاد انسانی و غیرکلامی آموزش می تواند بستری فراهم آورد تا محیط های آموزشی، اثربخش تر، حمایت گرانه تر و انگیزشی تر باشند.

کلیدواژه ها:

زبان بدن معلم ، ارتباط غیرکلامی ، انگیزش تحصیلی ، تعامل معلم و دانش آموز ، محیط یادگیری انگیزشی.