کاربست هوش مصنوعی در تحول نظام های ارزیابی آموزشی در مدارس

هدف این مقاله مروری، بررسی کاربرد هوش مصنوعی (AI) در تحول نظام های ارزیابی آموزشی در مدارس است. با توجه به چالش های موجود در روش های سنتی ارزیابی، مانند عدم دقت کافی، زمان بر بودن و عدم توانایی در ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، هوش مصنوعی به عنوان یک راهکار نوین و موثر مطرح شده است. در این پژوهش، ابتدا به بررسی مفاهیم و مبانی نظری هوش مصنوعی و ارزیابی آموزشی پرداخته می شود. سپس، کاربردهای هوش مصنوعی در ابعاد مختلف ارزیابی آموزشی، شامل ارزیابی تکوینی، ارزیابی تشخیصی، و ارزیابی پایانی مورد تحلیل قرار می گیرد. این کاربردها شامل سیستم های هوشمند بازخورددهی، ابزارهای تحلیل عملکرد دانش آموزان، سیستم های تشخیص خطاهای یادگیری و پلتفرم های تطبیقی ارزیابی می شوند. همچنین، به نقش هوش مصنوعی در شخصی سازی فرآیند ارزیابی و ارائه مسیرهای یادگیری منحصربه فرد برای هر دانش آموز پرداخته می شود. در ادامه، چالش ها و فرصت های پیاده سازی هوش مصنوعی در نظام های ارزیابی آموزشی، از جمله مسائل اخلاقی، حفظ حریم خصوصی، و نیاز به آموزش معلمان مورد بحث قرار می گیرد. این مقاله مروری نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل بالایی برای افزایش کارایی، دقت، و عدالت در ارزیابی های آموزشی دارد و می تواند به معلمان کمک کند تا بازخوردهای به موقع و سازنده تری به دانش آموزان ارائه دهند. در نهایت، با توجه به تحولات سریع در این حوزه، به آینده این فناوری و تاثیرات بلندمدت آن بر کیفیت آموزش و یادگیری پرداخته می شود. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند، نه جایگزین، برای معلمان عمل کند و به بهبود کلی نظام آموزشی کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ارزیابی آموزشی ، مدارس ، یادگیری تطبیقی ، شخصی سازی