تصورات درباره اسپرانتو به عنوان زبانی برای علم قبل از جنگ جهانی دوم

اسپرانتو در دورانی متولد شد که ویژگی همکاری بین المللی علم و جایگاه مهم روزافزون آن در جامعه به طور فزاینده ای آشکار می شد. به نظر می رسید چند زبانگی محدودی که در دهه های اول قرن بیستم بر ارتباطات علمی بین المللی حاکم بود ، دریچه ای بی نظیر از فرصت را برای تلاش برای معرفی یک زبان برنامه ریزی شده بین المللی در این حوزه باز کرده است. در نتیجه ، در این دوره ، اسپرانتیست های مربوطه و دیگران ابتکارات مختلفی را برای جلب توجه به جنبه زبانی بین المللی سازی علمی آغاز کردند و از استفاده از نوعی زبان میانجی بی طرف در میان دانشمندان جهان حمایت کردند. با این حال، احتمال اینکه چنین راه حل منطقی ای جدی گرفته شود ، بین دو جنگ جهانی شروع به از بین رفتن کرد ، فرآیندی که پس از جنگ دوم ، عمدتا به دلایل اجتماعی- سیاسی ، اقتصادی و علمی- تاریخی ، کاملا فراتر از نفوذ فعالان اسپرانتیست در این زمینه ، شتاب گرفت.