ویژگی شخصیت زبانی یک فرد نمونه با فرهنگ اسپرانتو

شخصیت زبانی گویندگان معمولی اسپرانتو (TEK) شامل ویژگی های مشترک همه آنها صرف نظر از قومیت و تعلق به فرهنگ های دیگر (به جز اسپرانتو) است. این به عنوان پلی بین اسپرانتو و سایر نقاط جهان عمل می کند. بنابراین، TEKها اغلب نام های اسپرانتو (از جمله استعاره ها، کنایه ها، مقایسه ها و غیره) را نه تنها برای اشیاء/افراد فرهنگ الکترونیکی، بلکه برای جهان غیر اسپرانتو نیز به کار می برند. ارزش ها، سناریوهای فرهنگ الکترونیکی، کلیشه ها و غیره که به زبان مرتبط هستند و فقط مختص TEKها هستند، مهم هستند. ویژگی های شناختی، احساسات، تداعی ها، کشف طنز، تقلید، کنایه، تاثیرات بینامتنیت، کاربردشناسی های مختلف و غیره را برمی انگیزند. TEKها به طور خاص عناصر معنایی واژگان را که می توانند معنای خنثی ("هر فرهنگی") و معنای کاملا فرهنگ الکترونیکی داشته باشند، سلسله مراتبی می کنند و هنگام درک متون الکترونیکی، دومی را ترجیح می دهند. TEKها در متون خود (کتبی یا شفاهی) اغلب به گویندگان معتبر اسپرانتو و متون/نام های الکترونیکی قبلی اشاره می کنند. از آنجایی که TEK های معاصر تا حدودی شبیه یک اقلیت زبانی-فرهنگی ملی (= شبه قومیت E) هستند، دانش پیشینه آنها از بسیاری جهات شبیه به دانش گروه های قومی است. یک تفاوت بسیار مهم (علاوه بر دیاسپورایی بودن) ماهیت ثانویه فرهنگ الکترونیکی (در مقایسه با قومیت) برای همه تولیدکنندگان/مصرف کنندگان آن است. ۱. تعریف شخصیت زبانی، سطوح آن، اهمیت توانش فرهنگی هنگام ارزیابی وضعیت هر زبانی، باید سه پدیده زیر را از هم متمایز کرد: ۱) سیستم زبانی؛ ۲) توانش زبانی کاربران آن؛ ۳) متون به زبان. این جمله دارای ارزش جهانی است (= برای همه زبان های زنده ارتباط عمومی مناسب است)، به همین دلیل است که ما آن را در این مطالعه نیز به کار خواهیم برد، که عمدتا به مولفه دوم این سه گانه اختصاص دارد - توانش زبانی، که مشخصه گویشوران اسپرانتو است و مستقیما با آنچه در مکتب علمی روسیه شخصیت زبانی نامیده می شود و تعریف کلاسیک آن متعلق به یو. ن. کارائولوف (۲۰۱۰) است. به بیان ساده، هر شخصیت شامل اجزای زبانی و فرازبانی خود است که نحوه صحبت کردن خود شخص و چگونگی درک او از آنچه گفته می شود را تعریف می کند. شخصیت زبانی از سه سطح تشکیل شده است: ۱) کلامی-معنایی (برابر است با تسلط کافی بر مطالب زبانی: آواشناسی، واژگان، دستور زبان؛ ضمنا، به همین دلیل است که ترجیح می دهم آن را زبان محور بنامم)؛