جامعه اسپرانتو و هویت آن
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی پداگوژی و اسپرانتولوژی «آموزش پژوهی و اسپرانتوپژوهی»– بهار ۱۴۰۴
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPERO03_016
تاریخ نمایه سازی: 12 مرداد 1404
چکیده مقاله:
اسپرانتو در طول سال ها به یک زبان کامل تبدیل شده است که دارای جامعه ای قوی، عمدتا غیربومی است (به عنوان مثال، Blanke ۲۰۰۱; Duličenko ۲۰۰۱; Fiedler ۲۰۰۲; Stria ۲۰۱۷). گویشوران اسپرانتو آن را نه تنها به عنوان ابزاری ساده برای ارتباط بین فرهنگی در نظر می گیرند، بلکه این زبان را توسعه می دهند و از آن به عنوان ابزاری برای هویت یابی خود استفاده می کنند. تحقیقات نشان می دهد که گویشوران اسپرانتو هویت خود را بیشتر به عنوان افرادی با شایستگی های چندگانه و چندزبانه و به عنوان گویشوران مشروع تعریف می کنند، نه صرفا به عنوان زبان آموزان یک زبان خارجی یا "گویشوران مادری ناموفق" (که اغلب در مورد زبان آموزان زبان های قومی خارجی صدق می کند).این مقاله به تحلیل چگونگی ساخت هویت گویشوران اسپرانتو در جامعه آنها می پردازد. مطالعات ارائه شده درباره تصویر زبانی جهان (یعنی تفسیر واقعیت توسط یک جامعه که می توان آن را از طریق تحلیل زبان بررسی کرد) در میان کاربران پیشرفته نشان می دهد که اسپرانتیست های فعال، تصویری منسجم از جهان ارائه می دهند که مبتنی بر حس تعلق به جامعه، فرهنگ و هنجارهای آن است.
نویسندگان
حسین زندی
کارشناسی آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه دانشگاه فرهنگیان شهید ایزدپناه