بررسی نقش لویه جرگه سنتی بر ثبات و بی ثباتی سیاسی افغانستان از دوره داوود خان تا دکتور نجیب الله

لویه جرگه به عنوان یک نهاد سیاسی- سنتی در تحولات سیاسی و تصمیم گیری های سیاسی کلان در افغانستان نقش پر رنگ داشته است. این نهاد سیاسی با توجه به گفت مان غالب سنت بر مدرنیته در این کشور از اهمیت ویژه برخورداراست. پرسش اصلی این است که آیا این نهاد توانسته است در بازه زمانی دوره حکومت محمد داوود خان تا دوره دکتور نجیب الله به حفظ ثبات کمک کند، یا برعکس، در تضاد با منافع گروه های مختلف و بحران های سیاسی، موجب تشدید بی ثباتی شده است؟ برای انجام پژوهش حاضر از روش توصیفی- تحلیلی و استناد به منابع کتاب خانه یی کار گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند، این نهاد که ریشه در سنت های قبیله وی و فرهنگی افغانستان دارد، بیش تر به دلایلی چون عدم شفافیت در انتخاب اعضا، اشتراک محدود افراد و در نهایت استفاده ابزاری از آن توسط حاکمان در بازه زمانی دوره محمد داوود خان تا دکتور نجیب الله نقش موثری در ثبات سیاسی نداشته است و بیش تر هم چون ابزاری برای مشروعیت بخشی به حاکمان عمل کرده است.لویه جرگه به عنوان یک نهاد سیاسی- سنتی در تحولات سیاسی و تصمیم گیری های سیاسی کلان در افغانستان نقش پر رنگ داشته است. این نهاد سیاسی با توجه به گفت مان غالب سنت بر مدرنیته در این کشور از اهمیت ویژه برخورداراست. پرسش اصلی این است که آیا این نهاد توانسته است در بازه زمانی دوره حکومت محمد داوود خان تا دوره دکتور نجیب الله به حفظ ثبات کمک کند، یا برعکس، در تضاد با منافع گروه های مختلف و بحران های سیاسی، موجب تشدید بی ثباتی شده است؟ برای انجام پژوهش حاضر از روش توصیفی- تحلیلی و استناد به منابع کتاب خانه یی کار گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند، این نهاد که ریشه در سنت های قبیله وی و فرهنگی افغانستان دارد، بیش تر به دلایلی چون عدم شفافیت در انتخاب اعضا، اشتراک محدود افراد و در نهایت استفاده ابزاری از آن توسط حاکمان در بازه زمانی دوره محمد داوود خان تا دکتور نجیب الله نقش موثری در ثبات سیاسی نداشته است و بیش تر هم چون ابزاری برای مشروعیت بخشی به حاکمان عمل کرده است.

کلیدواژه ها:

لویه جرگه ، ثبات سیاسی ، بی ثباتی سیاسی ، محمد داوود خان ، دکتور نجیب الله ، افغانستان