رابطه بین گرایش به یادگیری مادام العمر معلمان ابتدایی و به روزرسانی شیوه های تدریس آنان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین گرایش به یادگیری مادام العمر معلمان ابتدایی و به روزرسانی شیوه های تدریس آنان بود. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل معلمان ابتدایی شهر سراب و بستان آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۳۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسش نامه استاندارد شامل «گرایش به یادگیری مادام العمر» و «به روزرسانی شیوه های تدریس» بود که روایی آن ها با نظر متخصصان تایید و پایایی آن ها با آلفای کرونباخ به ترتیب ۰.۸۷ و ۰.۸۵ به دست آمد.یافته های پژوهش نشان داد که بین گرایش به یادگیری مادام العمر و به روزرسانی شیوه های تدریس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰.۶۲, p<۰.۰۱). همچنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد که سابقه تدریس معلمان با میزان به روزرسانی روش های تدریس آن ها رابطه معناداری دارد. این نتایج بیانگر آن است که توسعه گرایش به یادگیری مادام العمر می تواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش و نوآوری در کلاس درس ایفا کند.بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی با طراحی برنامه های توسعه حرفه ای مبتنی بر یادگیری مادام العمر، زمینه لازم برای توانمندسازی و رشد حرفه ای معلمان را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مادام العمر ، معلمان ابتدایی ، به روزرسانی شیوه های تدریس ، توسعه حرفه ای ، نوآوری آموزشی