نقش واسطه ای حمایت سازمانی در رابطه هویت سازمانی و نو آوری سازمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای حمایت سازمانی ادراک شده در ارتباط میان هویت سازمانی و نوآوری سازمانی کارکنان است. با توجه به اهمیت نوآوری به عنوان عامل کلیدی در بقای سازمان ها و توسعه مزیت رقابتی، شناسایی عوامل موثر بر آن در سطح روان شناختی و سازمانی ضروری می نماید. این مطالعه با روش توصیفی-همبستگی و با استفاده از ابزار پرسش نامه در میان کارکنان سازمان های آموزشی انجام شده است. یافته ها حاکی از آن است که هویت سازمانی تاثیر معناداری بر نوآوری سازمانی دارد و حمایت سازمانی ادراک شده به عنوان متغیر واسطه ای این رابطه را تقویت می کند. به بیان دیگر، زمانی که کارکنان احساس تعلق و هویت با سازمان خود دارند، در صورت دریافت حمایت کافی، انگیزه و تمایل بیشتری برای مشارکت در فعالیت های نوآورانه از خود نشان می دهند. نتایج این پژوهش دلالت بر آن دارد که طراحی سیاست های سازمانی حمایتی از کارکنان می تواند پیوند موثری میان تعلق سازمانی و نوآوری ایجاد کرده و در نهایت موجب ارتقاء عملکرد سازمان شود.

کلیدواژه ها:

هویت سازمانی ، حمایت سازمانی ادراک شده ، نوآوری سازمانی ، رفتار کارکنان ، متغیر واسطه ای