نقش طراحی و بهینهسازی زیرساختهای شهری در کاهش آلودگی هوا و بهبود بهداشت محیط در شهر دلیجان

با افزایش جمعیت و گسترش فعالیتهای شهری در دلیجان، آلودگی هوا و تبعات آن بر بهداشت محیط و سلامت شهروندان بهیک معضل جدی تبدیل شده است. این پژوهش با رویکرد توصیفی–تحلیلی به بررسی نقش طراحی و بهینهسازیزیرساختهای شهری در کاهش غلظت آلایندهها و بهبود کیفیت محیطی میپردازد. در بخش نخست، شاخصهای کیفی هوابا استفاده از شبکهای از حسگرهای شهری پایش شده و وضعیت کنونی آلودگی مورد ارزیابی قرار ( O₃ ،NO₂ ،PM₂.₅(گرفت. سپس راهکارهای طراحی محور شامل الحاق کریدورهای سبز، توسعه نظام حملونقل پاک )اتوبوسهای برقی،مسیرهای دوچرخه(، نصب پوششهای جذبکننده آلودگی روی نماها و استفاده از مصالح کمآلودگی معرفی شد. در بخشبهینهسازی نیز با شبیهسازی ترافیک و مدلسازی جریان هوا در معابر اصلی، زمانبندی هوشمند چراغهای راهنمایی و ایجادپیشنهاد گردید. نتایج نشان میدهد اجرای یکپارچه این راهبردها میتواند (Ventilation Corridors) گذرگاههای تنفسی۳۰ درصد در کاهش غلظت ذرات معلق و بهبود شاخصهای بهداشتی موثر باشد و بالندگی کیفیت زندگی در دلیجان را – تا ۲۵در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی زیرساخت شهری ، بهینهسازی ترافیک ، آلودگی هوا ، بهداشت محیط ، حسگرهای کیفیت هوا ، فضاهای سبز ، حملونقل پاک ، شهر دلیجان