نقش فناوری های نوین در متنوع سازی روش های تدریس در مدارس ابتدایی

در عصر تحول دیجیتال، نظام های آموزشی با چالش ها و فرصت های بی سابقه ای مواجه شده اند. مدارس ابتدایی به عنوان نخستین بستر رسمی آموزش، نقش حیاتی در شکل گیری نگرش ها، مهارت ها و توانمندی های پایه دانش آموزان ایفا می کنند. در این میان، فناوری های نوین آموزشی همچون واقعیت افزوده، هوش مصنوعی، پلتفرم های یادگیری آنلاین، تخته های هوشمند و نرم افزارهای تعاملی، توانسته اند شیوه های سنتی تدریس را دگرگون سازند و زمینه ساز تنوع، جذابیت و اثربخشی بیشتر در فرآیند یاددهی-یادگیری شوند. این فناوری ها با فراهم سازی امکان یادگیری شخصی سازی شده، افزایش تعاملات دانش آموزان، ارتقای انگیزه و تسهیل ارزیابی های مستمر، به معلمان این امکان را می دهند تا با رویکردهای نوین، آموزش را با نیازهای فردی و اجتماعی دانش آموزان تطبیق دهند. همچنین، استفاده از ابزارهای دیجیتال موجب تقویت مهارت های قرن بیست ویکمی از جمله تفکر انتقادی، حل مسئله، همکاری و سواد رسانه ای در کودکان می شود. با این حال، بهره گیری موثر از فناوری های نوین مستلزم زیرساخت های مناسب، آموزش مستمر معلمان و بازنگری در برنامه های درسی است. این مقاله با هدف بررسی نقش فناوری های نوین در متنوع سازی روش های تدریس در مدارس ابتدایی، به تحلیل ظرفیت ها، چالش ها و راهکارهای اجرایی در این حوزه می پردازد. یافته های پژوهش می تواند به سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و معلمان در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی نوآورانه کمک کند و مسیر تحول در آموزش ابتدایی را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، یادگیری تعاملی ، آموزش ابتدایی ، روش های تدریس نوین ، یادگیری شخصی سازی شده