بازتعریف تجربه یادگیری در عصر دیجیتال: پیامدهای تربیتی بهره گیری از فناوری های نوین در کلاس های مدرسه

تحول در فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، زمینه ساز دگرگونی های اساسی در شیوه های آموزش و یادگیری شده است. این پژوهش به بررسی چگونگی تاثیر فناوری های نوین بر ابعاد مختلف یادگیری دانش آموزان می پردازد، با تمرکز بر نقش ابزارهای دیجیتال در غنی سازی تجربه آموزشی و ارتقای کیفیت تعاملات یادگیرندگان با محتوا، معلم و یکدیگر. در این مطالعه، با بهره گیری از رویکرد ترکیبی و تحلیل داده های به دست آمده از مدارس دارای زیرساخت های فناورانه، مشخص شد که فناوری هایی نظیر تابلوهای هوشمند، اپلیکیشن های یادگیری، شبیه سازها و پلتفرم های آموزش مجازی، نه تنها موجب افزایش درگیری ذهنی دانش آموزان با فرایند یادگیری می شوند، بلکه زمینه را برای شخصی سازی محتوا، آموزش تفکر انتقادی، و یادگیری خودتنظیم فراهم می آورند. یافته ها حاکی از آن است که تلفیق هدفمند فناوری با پداگوژی موثر، انگیزش درونی دانش آموزان را افزایش داده و بهبود عملکرد تحصیلی آنان را تسهیل می کند. با این حال، چالش هایی مانند شکاف دیجیتال، ناآمادگی معلمان و ضعف در طراحی آموزشی، از موانع بهره برداری کامل از ظرفیت های فناورانه به شمار می روند. این پژوهش نتیجه می گیرد که فناوری، زمانی می تواند به ابزاری تحول آفرین در آموزش تبدیل شود که نه صرفا به عنوان وسیله، بلکه به عنوان بخشی از منطق یاددهی یادگیری بازتعریف شود.