بررسی تاثیر الگوی یادگیری مشارکتی بر ارتقای خودکارآمدی تحصیلی در میان دانش آموزان

در سال های اخیر، توجه به روش های یادگیری فعال و دانش آموزمحور، به ویژه یادگیری مشارکتی، در نظام های آموزشی گسترش یافته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر یادگیری مشارکتی بر سطح خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان است. خودکارآمدی تحصیلی، به عنوان یکی از مولفه های کلیدی انگیزش درونی، نقش موثری در بهبود عملکرد آموزشی و پایداری یادگیری دارد. این مطالعه با روش شبه تجربی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان بود که از میان آن ها دو کلاس به صورت تصادفی انتخاب و به عنوان گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۸ هفته در معرض آموزش مبتنی بر یادگیری مشارکتی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل با روش های سنتی آموزش دیدند. یافته ها نشان داد که یادگیری مشارکتی تاثیر مثبت و معناداری بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان داشته است. نتایج تحلیل آماری (تحلیل کوواریانس) نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی در گروه آزمایش به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود. این مطالعه بر اهمیت استفاده از راهبردهای آموزشی فعال در تقویت باورهای یادگیری و احساس توانمندی ذهنی دانش آموزان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که طراحی برنامه های درسی مبتنی بر تعامل گروهی و مسئولیت پذیری جمعی می تواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری و انگیزش تحصیلی ایفا کند.واژگان کلیدی: خودکارآمدی معلم، یادگیری مشارکتی، دانش آموزان