آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس

در دنیای پرشتاب و در حال تحول امروز، مدارس دیگر صرفا مکان هایی برای انتقال دانش نظری نیستند، بلکه به محیط هایی تبدیل شده اند که در آن ها رشد همه جانبه ی دانش آموزان مورد توجه قرار می گیرد. یکی از مولفه های کلیدی این رشد، آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان است؛ مهارت هایی که نه تنها به بهبود روابط بین فردی کمک می کنند، بلکه بنیان های موفقیت تحصیلی، روانی و شغلی آینده را نیز پایه گذاری می نمایند. آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس به معنای توانمندسازی دانش آموزان در تعامل مثبت با دیگران، کنترل هیجانات، همدلی، حل مسئله، مدیریت تعارض و اتخاذ تصمیمات سازنده است. این مقاله مروری با نگاهی تحلیلی به ادبیات نظری و پژوهش های تجربی، به بررسی ضرورت، رویکردها، شیوه های اجرا، چالش ها و پیامدهای آموزش مهارت های اجتماعی در محیط مدرسه پرداخته است. نتایج مطالعات نشان می دهد که آموزش هدفمند و مستمر این مهارت ها می تواند در کاهش مشکلات رفتاری، ارتقای سلامت روان، افزایش مشارکت اجتماعی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان موثر باشد. در این میان، نقش معلمان، خانواده ها و فضای مدرسه در نهادینه سازی مهارت های اجتماعی، حیاتی و تعیین کننده است. در پایان، پیشنهاداتی کاربردی برای بهبود برنامه های آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس ارائه شده است تا این آموزش ها به صورت فراگیر، منسجم و اثربخش در نظام آموزشی نهادینه شوند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، آموزش مدرسه ای ، رشد اجتماعی-هیجانی ، تعامل بین فردی ، تربیت دانش آموز.