تحلیل آینده نگرانه نسبت آموزش و پرورش با تحولات فناوری های نوین ارتباطی

تحولات گسترده در فناوری های نوین ارتباطی، از جمله اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، واقعیت مجازی، شبکه های اجتماعی و بسترهای تعاملی آنلاین، تاثیرات شگرفی بر عرصه های گوناگون زندگی انسانی گذاشته اند که آموزش و پرورش نیز از آن مستثنی نیست. در پرتو این تغییرات، نظام های آموزشی ناگزیر از بازاندیشی در اهداف، روش ها، محتواها و شیوه های ارزشیابی خود هستند. مقاله حاضر با رویکردی آینده نگرانه، نسبت آموزش و پرورش با تحولات فناوری های نوین ارتباطی را مورد تحلیل قرار داده و سعی دارد ضمن تبیین چالش ها و فرصت های ناشی از این فناوری ها، به سناریوهای محتمل در مسیر تحول نظام آموزشی بپردازد. یافته های نظری پژوهش نشان می دهد که با ظهور فناوری های نوین، آموزش و پرورش به سمت یادگیری هوشمند، فردی سازی فرایند یاددهی-یادگیری، گسترش مدرسه های مجازی و تغییر نقش معلمان به راهبران آموزشی حرکت خواهد کرد. در این مسیر، نقش سیاست گذاری، توسعه زیرساخت ها و ارتقای سواد دیجیتال ذی نفعان نظام آموزشی، از اهمیت بنیادین برخوردار است. در نتیجه، بازاندیشی در ساختار، ماموریت و راهبردهای آموزش و پرورش، ضرورتی غیرقابل انکار در مواجهه با آینده ارتباطی است.

کلیدواژه ها:

آینده نگری آموزشی ، فناوری های نوین ارتباطی ، آموزش و پرورش ، هوش مصنوعی ، مدرسه مجازی ، تحول دیجیتال ، سیاست گذاری آموزشی ، یادگیری هوشمند