بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی

در سال های اخیر، افزایش بروز رفتارهای پرخاشگرانه در میان دانش آموزان دوره ابتدایی، توجه پژوهشگران و مربیان تربیتی را به سوی بررسی عوامل پیشگیرانه و مداخله ای جلب کرده است. یکی از مهم ترین و اثربخش ترین رویکردها در این زمینه، آموزش مهارت های ارتباطی به دانش آموزان است. مهارت هایی چون گوش دادن فعال، بیان احساسات به شیوه ی مناسب، ابراز وجود بدون پرخاشگری، حل تعارض و همدلی، می توانند نقش قابل توجهی در کاهش تنش های میان فردی، کنترل هیجانات و ارتقاء کیفیت روابط اجتماعی ایفا کنند.در دوره ابتدایی، کودکان در حال شکل گیری نظام های رفتاری و هویتی خود هستند و واکنش های آن ها به تعارضات و ناکامی ها غالبا غریزی و هیجانی است. در چنین بستری، ناتوانی در بیان نیازها، کنترل خشم و درک دیدگاه دیگران، می تواند به بروز رفتارهای پرخاشگرانه کلامی و فیزیکی منجر شود. آموزش مهارت های ارتباطی از طریق فعالیت های گروهی، بازی های نمایشی، داستان گویی، ایفای نقش و گفت وگوهای هدایت شده، امکان تجربه و تمرین رفتارهای جایگزین پرخاشگری را برای دانش آموزان فراهم می سازد.در این مقاله، با تکیه بر یافته های پژوهشی و شواهد تربیتی، به بررسی نقش آموزش مهارت های ارتباطی در کاهش پرخاشگری پرداخته شده و تاکید می شود که رویکردهای آموزشی مبتنی بر مهارت، به ویژه در سال های ابتدایی مدرسه، می تواند موجب تحول در رفتارهای اجتماعی کودکان گردد.