تدریس مشارکتی: رویکردی نوین برای فعال سازی ذهن دانش آموزان

در دهه های اخیر، تحول در نظام های آموزشی و تغییر رویکردهای یاددهی-یادگیری، توجه ویژه ای به روش های فعال و مشارکتی در تدریس معطوف داشته است. تدریس مشارکتی به عنوان رویکردی نوین، بر تعامل دوسویه میان معلم و دانش آموز و نیز همکاری میان دانش آموزان تاکید دارد و زمینه ساز رشد مهارت های ذهنی، اجتماعی و شناختی آنان می شود. این مقاله با رویکردی مروری، به بررسی مفاهیم، اصول، انواع روش ها و تاثیرات تدریس مشارکتی بر فعال سازی ذهن دانش آموزان می پردازد. یافته های حاصل از مرور منابع علمی نشان می دهد که تدریس مشارکتی موجب ارتقای تفکر انتقادی، خلاقیت، حل مسئله و انگیزه یادگیری در دانش آموزان می شود. همچنین، اجرای موفق این رویکرد نیازمند بازنگری در نقش معلم، طراحی فعالیت های آموزشی هدفمند و فراهم سازی بستر مناسب در کلاس درس است. در پایان، مقاله با ارائه پیشنهادهایی برای به کارگیری موثر این روش در محیط های آموزشی، بر ضرورت توجه به تدریس مشارکتی در برنامه ریزی های آموزشی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

تدریس مشارکتی ، یادگیری فعال ، تعامل کلاسی ، تفکر انتقادی ، خلاقیت ، انگیزه تحصیلی ، یادگیری همتا ، روش های نوین آموزشی