پیشرفت در آموزش فراگیر: شیوه ها، موانع و راه های توسعه آن در مدارس
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی پداگوژی و اسپرانتولوژی زمستان ۱۴۰۳ «آموزش پژوهی و اسپرانتوپژوهی»
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPERO02_280
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1404
چکیده مقاله:
پژوهش "فهم و توسعه شیوه های فراگیر در مدارس" با هدف شناسایی موانع مشارکت و یادگیری دانش آموزان و بررسی شیوه های موثر برای غلبه بر این موانع در مدارس انجام شد. این تحقیق به طور خاص به بررسی فرآیندهای یادگیری اجتماعی در بسترهای آموزشی پرداخته است که باعث توسعه شیوه های آموزشی فراگیر می شود. در این تحقیق، سه مطالعه پیوسته در سه ناحیه آموزشی محلی (LEA) با همکاری ۲۵ مدرسه در زمینه های شهری انجام شد. روش شناسی تحقیق بر اساس تحقیق عمل گرایانه شراکتی طراحی شده است، که در آن معلمان و محققان به صورت شراکتی در فرآیند تحقیق مشارکت دارند. هدف اصلی این رویکرد، استفاده از دانش موجود در مدارس و نواحی آموزشی به منظور ارتقای شیوه های آموزشی فراگیر بود. نتایج تحقیق نشان داد که توسعه شیوه های فراگیر نیازمند تغییر در نگرش ها و تفکرات معلمان و مدیران مدارس است. موانع مشارکت و یادگیری که دانش آموزان با آن مواجه هستند، عمدتا ناشی از فرضیات راسخی است که معلمان در مورد قابلیت ها و نیازهای دانش آموزان دارند. این تحقیق همچنین نشان داد که تغییر در شیوه های آموزشی تنها با تغییر نگرش ها و ارتقای خلاقیت معلمان امکان پذیر است. به ویژه، استفاده از روش های نوآورانه مانند مشاهده متقابل شیوه های تدریس، تحلیل و بحث گروهی بر اساس ویدئوهای تدریس و جمع آوری داده ها از مصاحبه ها با دانش آموزان می تواند موجب ارتقای شیوه های آموزشی فراگیر شود. پژوهش نشان داد که شیوه های فراگیر نه تنها باعث بهبود مشارکت دانش آموزان و افزایش عملکرد آنان در ارزیابی های ملی می شود، بلکه موجب تقویت خودآگاهی و اعتماد به نفس دانش آموزان نیز می گردد. این شیوه ها همچنین به معلمان کمک می کنند تا درک عمیق تری از نیازهای یادگیری دانش آموزان پیدا کنند و بتوانند شیوه های آموزشی خود را به گونه ای تطبیق دهند که برای تمام دانش آموزان موثر باشد. همچنین، این تحقیق به تاثیرات فرهنگی و سازمانی بر فرآیندهای توسعه شیوه های فراگیر در مدارس پرداخته است و نشان می دهد که چگونه فشارهای بیرونی مانند دستور کار استانداردها می توانند موانعی برای تغییرات فراگیر ایجاد کنند. در نهایت، یافته ها نشان می دهند که برای توسعه پایدار شیوه های آموزشی فراگیر در مدارس، ضروری است که مدارس و مقاما آموزش محلی به طور مشترک به بازنگری در شیوه های خود پرداخته و فرآیندهای مشارکتی را در تصمیم گیری ها گنجانده و به طور مستمر به تجزیه و تحلیل و بهبود شیوه های آموزشی بپردازند.
نویسندگان
مبینا نقدی
فرهنگی شاغل در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، همدان، ملایر
مریم ساربان نژاد
فرهنگی شاغل در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، خراسان رضوی، مشهد
محبوبه سرابندی
فرهنگی شاغل در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، خراسان رضوی، مشهد