ارث طفل ناشی از اشتباه در باروری های پزشکی در حقوق ایران، انگلیس و فرانسه

باروری های پزشکی اخیرا با استقبال بسیاری در کشورهای جهان روبروشده است. در عین حال چالش های متعددی ناشی از به کارگیری این فناوری جدید ممکن است حادث شود و یکی از آنها وقوع اشتباه در مراحل مختلف نگهداری و انجماد، ذوب و کاشت است. درصورت بروز اشتباه موثر، آثار مالی ناشی از باروری های پزشکی ممکن است تحت تاثیر قرارگیرد که یکی از مهمترین آنها، توارث است. مقوله حق یا حکم بودن توارث و همچنین حصری بودن اسباب و موانع آن موجب اختلاف دیدگاه در حوزه ارث بری است. به ویژه در حوزه باروری های ناهمگون( با دخالت شخص ثالث) سوالی که مطرح می شود اینست که طفل ناشی از اهدا، در صورت بروز اشتباه موثر از ارث محروم می شود یا خیر؟ بعلاوه درفرض عدم محرومیت اینکه از چه کسی ارث می برد نیز چالش برانگیز است. پژوهش پیش رو با بهره گیری از داده های کتابخانه ای و برخط و به روش توصیفی- تحلیلی به اثبات این فرضیه کوشیده است که ظرفیت ماده ۸۶۴ قانون مدنی ایران و عدم حصری بودن ارث بران سببی، راه حل مطلوب برای ارث بردن طفل ناشی از اهدا در روش های ناهمگون است و به نظر کمترین چالش فقهی- حقوقی را به دنبال دارد و مجوز شرعی و قانونی برای محرومیت طفل ناشی از اشتباه از ارث، به رسمیت شناخته نشده است. در حقوق انگلیس و فرانسه با استفاده از نظریه نسب حکمی و شناسایی طفل ناشی از اهدا به عنوان طفل طبیعی و قانونی زوجین از چالش های بعدی پیشگیری نموده اند و بدین ترتیب درصورت بروز اشتباه موثر، نهادهای حمایتی متعددی از طفل در مقابل مخاطرات احتمالی حفاظت خواهندکرد و ظرفیت نظام جبران خسارت کارآمد و پیشرفته می تواند از زیان دیده اشتباه موثر، حمایت نماید.

کلیدواژه ها:

اشتباه ، باروری پزشکی ، آثار مالی ، ارث