تاثیرات هوش هیجانی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

در سال های اخیر، نقش هوش هیجانی به عنوان عاملی تعیین کننده در موفقیت تحصیلی دانش آموزان مورد توجه جدی پژوهشگران، روان شناسان و متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. در حالی که پیش تر ضریب هوشی (IQ) و توانایی های شناختی به عنوان مهم ترین مولفه های پیش بینی کننده موفقیت علمی مطرح بودند، اکنون شواهد علمی متعدد بیانگر آن است که هوش هیجانی، به معنای توانایی شناسایی، درک، تنظیم و مدیریت هیجان های فردی و بین فردی، نقش مستقل و حتی گاه برتری نسبت به هوش شناختی در تحقق موفقیت تحصیلی ایفا می کند. پژوهش حاضر با مروری جامع بر جدیدترین منابع داخلی و خارجی، به بررسی ابعاد مختلف هوش هیجانی و تاثیر آن بر مولفه هایی چون پیشرفت تحصیلی، خودپنداره، انگیزش یادگیری، مدیریت استرس و اضطراب، بهبود روابط بین فردی و ارتقای مهارت های اجتماعی در مدارس می پردازد.نتایج مطالعات نشان می دهد که هوش هیجانی بالا موجب ارتقای سطح خودکارآمدی، تاب آوری، انگیزش درونی و مدیریت بهتر چالش های محیط آموزشی در دانش آموزان می شود؛ این موضوع زمینه ساز فراهم آمدن بستری مساعد برای رشد علمی، رفتاری و اجتماعی آنان است. افزون بر این، آموزش مهارت های هیجانی می تواند به کاهش اضطراب امتحان و تنش های روانی کمک کند، باعث بهبود روابط با معلمان و همسالان گردد و موجب افزایش مشارکت و تعامل مثبت در محیط مدرسه شود. همچنین، شواهد حاکی از آن است که تفاوت های جنسیتی در تاثیر هوش هیجانی بر عملکرد تحصیلی قابل توجه است، به نحوی که جنبه های خاصی از این هوش در دختران و پسران به طرق متمایز بروز می یابد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموز