بررسی مشکل خجالتی بودن وکمرویی دانش آموزم و تلاش برای رفع آن

کمرویی و خجالتی بودن در میان دانش آموزان، یکی از چالش های رایج و مهم در فرآیند تعلیم و تربیت است که می تواند تاثیر مستقیمی بر روند یادگیری، روابط اجتماعی و اعتماد به نفس دانش آموزان داشته باشد. در این پژوهش، سعی شده است با بهره گیری از روش های علمی و تجربی، راهکارهای موثری برای کاهش میزان کمرویی و افزایش اعتماد به نفس در دانش آموز مورد نظر ارائه شود. هدف اصلی این اقدام، بهبود وضعیت روانی – اجتماعی و تحصیلی دانش آموز با تمرکز بر مهارت های اجتماعی، فنون ارتباطی و تقویت باورهای مثبت نسبت به خود است.در ابتدای پژوهش، با تحلیل وضعیت موجود و شناخت عوامل موثر در بروز کمرویی و خجالتی بودن این دانش آموز، از جمله تاثیر خانواده، محیط مدرسه، عوامل روانی و شخصیتی، برنامه ریزی شد تا مداخلاتی مناسب طراحی و اجرا شود. برنامه ریزی شامل فعالیت هایی مانند بازی های گروهی، تمرین مهارت های ارتباطی، آموزش فنون مقابله با اضطراب، تشویق به مشارکت در فعالیت های کلاسی و ایجاد فضای حمایتی در کلاس درس بود. اجرای این برنامه ها در مدت زمان مشخص و به صورت منسجم، انجام گرفت و نظارت مستمر بر فرآیند اجرایی، ارزیابی و اصلاح برنامه ها را تضمین کرد.در پایان، با اجرای این مداخلات، نتایج قابل توجهی حاصل شد که شامل افزایش میزان مشارکت دانش آموز در کلاس، کاهش سطح اضطراب و نگرانی های اجتماعی، بهبود مهارت های ارتباطی و درنتیجه، افزایش اعتماد به نفس و رضایت مندی او بود. این مطالعه نشان می دهد که با رویکردهای مناسب و استفاده از راهکارهای روانشناختی و تربیتی، می توان به طور موثری در کاهش کمرویی و خجالتی بودن دانش آموزان نقش داشت و زمینه های رشد شخصیتی و اجتماعی آن ها را فراهم نمود.در نهایت، این پژوهش مشخص می کند که مدارس و معلمان با برقراری رابطه ای مثبت و حمایتی، فراهم کردن فرصت های برقراری ارتباط و تمرین مهارت های اجتماعی، نقش مهمی در ارتقاء سلامت روان و شخصیت دانش آموزان ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

کم رویی ، خجالت ، دانش آموز