طراحی سینما با رویکرد بیوفیلی: تاثیر طبیعت بر تجربه فرهنگی در محیطهای بسته شهری

در عصر حاضر که بخش عمد های از زندگی انسان در محیطهای مصنوع و بسته سپری میشود، گسست از طبیعت به یکی از چال شهای مهم روانی و فرهنگی شهروندان بدل شده است. در این میان، فضاهای فرهنگی همچون سینماها، با توجه به ماهیت اجتماعی و هنری خود، ظرفیت آن را دارند که نهتنها بستری برای تجربه فرهنگی باشند، بلکه با بهرهگیری از رویکرد طراحی بیوفیلیک، پیوندی مجدد میان انسان و طبیعت برقرار کنند. این مقاله به بررسی چگونگی تلفیق مولفههای طبیعت محور در طراحی معماری سینما میپردازد و تاثیرات روانی، حسی و اجتماعی آن را بر تجربه مخاطب تحلیل میکند. یافتههای پژوهش –که مبتنی بر تحلیل منابع علمی، مرور نمونههای موردی و ارزیابی رویکردهای طراحی نوین است– نشان م یدهد که عناصر بیوفیلیک از جمله نور طبیعی، گیاهان، مصالح بومی، فرمهای ارگانیک و صدای آب، م یتوانند تجربه فرهنگی را از سطحی صرفا مصرفگرایانه به تجرب های عمیق، آرامبخش و معنادار ارتقاء دهند. همچنین، در بستر کلانشهری همچون تهران، چنین رویکردی میتواند نقش مهمی در ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی بسته و بازتعریف معماری فضاهای فرهنگی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

طراحی بیوفیلیک ، سینما ، تجربه فرهنگی ، فضای بسته ، معماری انسانمحور ، تهران