بررسی تاثیر یادگیری فعال بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یادگیری فعال بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه هشتم در درس علوم تجربی بود. با توجه به چالش های موجود در یادگیری مفهومی علوم و ضعف عملکرد بسیاری از دانش آموزان در درک و کاربرد مفاهیم علمی، استفاده از رویکردهای نوین آموزشی ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر به شیوه نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم در یکی از مدارس متوسطه اول شهر سلماس در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بود. تعداد ۶۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۳۰ نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش به مدت چهار هفته با روش یادگیری فعال شامل فعالیت های گروهی، آزمایش های عملی، بحث و گفت وگو و نقشه مفهومی آموزش دیدند، در حالی که گروه کنترل با روش سنتی معلم محور آموزش داده شد. داده ها با استفاده از آزمون عملکرد تحصیلی محقق ساخته و پرسشنامه نگرش به درس علوم گردآوری و با آزمون های آماری t و ANCOVA تحلیل شدند. نتایج نشان داد که یادگیری فعال تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد (p < ۰.۰۱). همچنین، نگرش دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به درس علوم به طور معناداری بهبود یافت. یافته ها حاکی از آن است که روش های یادگیری فعال می توانند به عنوان رویکردی موثر در آموزش علوم تجربی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، عملکرد تحصیلی ، علوم تجربی ، آموزش مشارکتی ، دانش آموزان متوسطه اول