بررسی مروری بیولوژی و ایپدمولوژی بالانتیدیوم کلای

Balantidium coli بزرگ ترین پروتوزوآی بیماری زای روده ای شناخته شده در انسان است که به عنوان تنها سیلیاتی بیماری زا برای انسان مطرح می باشد. این انگل عمدتا در روده بزرگ میزبان خود زندگی می کند و در انسان می تواند سبب بروز بالانتیدیازیس شود، که با علائمی مانند اسهال خونی، درد شکمی و در موارد شدید، زخم های روده ای همراه است. از نظر بیولوژیکی، B. coli دارای دو فرم تروفوزوئیت و کیست است؛ تروفوزوئیت فرم فعال و بیماری زا بوده، در حالی که کیست، فرم مقاوم در برابر شرایط محیطی و عامل اصلی انتقال بیماری است. از نظر اپیدمیولوژیکی، بالانتیدیازیس یک بیماری نادر در انسان محسوب می شود اما در مناطقی با بهداشت پایین، تماس نزدیک انسان با خوک ها (میزبان طبیعی انگل) و آب آلوده، شیوع بالاتری دارد. انتقال عمدتا از طریق دهانی-مدفوعی و اغلب از طریق مصرف آب یا غذای آلوده به کیست انگل انجام می شود. اگرچه عفونت در بسیاری از موارد بدون علامت است، اما می تواند در افراد دارای نقص ایمنی یا تغذیه ضعیف منجر به بیماری شدید شود. مطالعه بیولوژی و اپیدمیولوژی این انگل برای طراحی راهکارهای پیشگیری، تشخیص و درمان موثر ضروری است. رعایت بهداشت فردی، بهبود سیستم های فاضلاب و کنترل تماس مستقیم با حیوانات ناقل، از مهم ترین اقدامات پیشگیرانه به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

بالانتیدیوم کلای ، پروتوزوآ ، سیلیاتی بیماری زا ، بالانتیدیازیس ، اپیدمیولوژی