اصول طراحی جهت بهبود توانایی های حرکتی و ذهنی کودکان اوتیستیک

با توجه به افزایش آمار تشخیص اختلال طیف اوتیسم (ASD) در سطح جهانی، نیاز به شناخت عمیق تر این اختلال و ارائه راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی مبتلایان بیش از پیش احساس می شود. در سال های اخیر، پژوهش های متعددی در حوزه آموزش و توانبخشی کودکان اوتیستیک انجام شده، اما توجه به طراحی محیط های فیزیکی به عنوان ابزاری برای ارتقاء عملکرد ذهنی و حرکتی این کودکان، هنوز به طور جدی در دستور کار قرار نگرفته است. از سوی دیگر، در ایران نیز گزارش های وزارت بهداشت و انجمن اوتیسم ایران نشان می دهد که شیوع این اختلال روند صعودی دارد و خانواده ها با چالش های متعدد تربیتی، شناختی و درمانی مواجه اند. این تحقیق به صورت کاربردی و با رویکرد توصیفی-تحلیلی انجام خواهد شد. با بررسی نمونه هایی از فضاهای موجود، نظرات متخصصان حوزه های طراحی، روانشناسی کودک، و کاردرمانی، و همچنین تحلیل پژوهش های پیشین، سعی خواهد شد چارچوبی برای طراحی فضاهایی متناسب با نیازهای کودکان اوتیستیک تدوین شود. انتظار می رود نتایج این تحقیق به ارائه اصول و پیشنهادهای مشخصی برای طراحی فضاهایی منجر شود که بتوانند به طور موثر به تقویت عملکرد ذهنی و حرکتی کودکان اوتیستیک کمک کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، کودکان اوتیستیک ، عملکرد ذهنی و حرکتی ، طراحی فضا