بررسی اثربخشی مداخلات کوتاه مدت روان شناختی در کاهش اضطراب تحصیلی دانش آموزان مناطق کم برخوردار

اضطراب تحصیلی یکی از مهم ترین چالش های دانش آموزان در مناطق کم برخوردار است که می تواند به طور مستقیم بر عملکرد تحصیلی و سلامت روان آنان تاثیر منفی بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات کوتاه مدت روان شناختی در کاهش اضطراب تحصیلی و بهبود عملکرد آموزشی دانش آموزان در این مناطق انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و با استفاده از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه در مناطق محروم بود که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان داد که مداخلات روان شناختی، به ویژه ترکیب درمان شناختی-رفتاری (CBT) با آموزش مهارت های مقابله ای، بیشترین اثربخشی را در کاهش اضطراب تحصیلی داشته اند (با اندازه اثر ۰.۸۲). همچنین مشخص شد که دختران و دانش آموزان مقاطع بالاتر نسبت به سایر گروه ها پاسخ بهتری به مداخلات نشان داده اند. از دیگر نتایج مهم تحقیق می توان به بهبود عملکرد تحصیلی به میزان ۲۳ درصد در پی کاهش اضطراب اشاره کرد. بر اساس این نتایج، می توان نتیجه گرفت که مداخلات روان شناختی کوتاه مدت، به ویژه رویکردهای ترکیبی، می توانند به عنوان راهکاری موثر در کاهش اضطراب تحصیلی دانش آموزان مناطق کم برخوردار به کار گرفته شوند. بنابراین، پیشنهاد می شود که بودجه ای ویژه برای گسترش خدمات روان شناختی در مدارس محروم اختصاص یابد و از فناوری های نوین برای تسهیل اجرای این برنامه ها در مناطق دورافتاده بهره گیری شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب تحصیلی ، مداخلات روان شناختی ، مناطق کم برخوردار ، درمان شناختی-رفتاری ، عملکرد تحصیلی.