بررسی اهلیت

موضوع اصلی این مقاله مساله سن و نشانه های بلوغ است، ولی قبل از آن، به مساله اهلیت در حقوق موضوعه پرداخته شده و تفاوتهای آن با مسائل گوناگون بیان شده است. در بحث بلوغ پس از بررسی ادله قانونی، به نکاتی در مورد حد و مرز تصرف کودک در اموال خود و مجازاتهای تعزیری کودک و متعاقب آن مباحث مربوط به بلوغ و نشانه های آن پرداخته شده است. نشانه های بلوغ که مشخص کننده حد و مرز کودکی از بزرگسالی و محور اصلی مقاله است در دو قسمت بیان شده است: قسمت اول، نشانه های طبیعی بلوغ است که در بخش اول مقاله آمده و قسمت دوم شناسایی بلوغ به واسطه سن است که در بخش دوم مقاله خواهد آمد. مقدمه از آنجا که برای صحت هر معامله شرایطی لازم است که متعاملین یا طرفین قرارداد می بایست آنها را دارا بوده تا عقد یا قرارداد بر بنیان قانونی شکل گرفته و استحکام لازم را داشته باشد بر همین اساس قانونگذار در ماده ۱۹۰ قانون مدنی در چهار بند شرایط اساسی صحت معامله را برشمرد و در بند ۲ ماده ی فوق الاشعار اهلیت طرفین معامله را یکی از شرایط اساسی مذکور قلمداد نمود. بطوریکه اگر طرفین معامله اهلیت لازم را برای معامله نداشته باشند معامله صورت گرفته باطل و یا در مواردی غیر نافذ خواهد بود بنابراین در مباحث آتی به این مقوله خواهیم پرداخت به نحوی که ابتدا در بخش اول کلیات تحقیق راجع به تعریف اهلیت و اقسام آن از نظر فقهی و حقوقی و شرایط اهلیت استیفاء اعم از بلوغ، عقل و رشد را مورد بررسی قرار داده و در بخش دوم به معاملات محجورین اعم از صغار، اشخاص غیر رشید و مجانین، همین طور حل تعارض مواد ۲۱۲ و ۲۱۳ قانون مدنی و حل تعارض تبصره ی ۲ با متن ماده ی ۱۲۱۰ قانون مدنی پرداخته و در نهایت نتیجه گیری کلی از تحقیق را نیز ارائه خواهم داد.

کلیدواژه ها:

اهلیت ، بلوغ ، نشانه های بلوغ ، معامله ، قانون مدنی