تاثیر CBT بر علائم روان تنی و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یکی از شایع ترین اختلالات گوارشی عملکردی است که با علائم جسمانی مزمن و مولفه های روان شناختی مانند اضطراب و استرس همراه است. درمان شناختی-رفتاری (CBT) به عنوان یک رویکرد روان درمانی موثر برای کاهش علائم روان تنی و تنش های روانی مطرح شده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر CBT بر استرس ادراک شده و علائم روان تنی در بیماران مبتلا به IBS انجام شد. روش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد ۳۰ بیمار مبتلا به IBS به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش در ۸ جلسه درمان شناختی-رفتاری گروهی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل تنها مراقبت های پزشکی معمول را دریافت نمود. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس استرس ادراک شده (PSS) و پرسش نامه علائم روان تنی (PHQ-۱۵) بود. داده ها با استفاده از آزمون تی و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد CBT به طور معناداری موجب کاهش استرس ادراک شده و علائم روان تنی در گروه آزمایش شد (p < ۰.۰۱)، در حالی که در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد. همچنین، تحلیل کوواریانس نشان داد که این تفاوت ها پس از کنترل نمرات پیش آزمون نیز معنادار باقی ماند و اندازه اثر بالا بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد درمان شناختی-رفتاری می تواند به عنوان یک مداخله موثر در کاهش علائم روان تنی و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به IBS مورد استفاده قرار گیرد. گنجاندن این رویکرد در برنامه های درمانی چندبعدی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، سندرم روده تحریک پذیر ، علائم روان تنی ، استرس ادراک شده ، روان درمانی