محیط یادگیری مثبت در کلاس درس مدارس ابتدایی

محیط یادگیری کلاس درس، به عنوان بستر اصلی فرایند آموزش و پرورش، نقشی اساسی در شکل گیری تجربه های یادگیری و رشد همه جانبه دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مولفه ها، اهمیت و راهبردهای ایجاد محیط یادگیری مثبت در کلاس های درس دوره ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مرور منابع علمی و پژوهش های معتبر داخلی و خارجی است. یافته های حاصل از تحلیل پیشینه پژوش ها نشان می دهد که محیط یادگیری مثبت دارای ویژگی هایی از قبیل تعامل مثبت بین معلم و دانش آموز، احساس امنیت روانی، وجود فرصت های یادگیری معنادار، فضای مشارکتی، و احترام متقابل است. این عوامل موجب افزایش انگیزش درونی، مشارکت فعال، اعتماد به نفس، خودکارآمدی و کاهش اضطراب و رفتارهای منفی در دانش آموزان می شود. همچنین نتایج بیانگر آن است که نقش معلم در طراحی و هدایت این فضا بسیار کلیدی است و شیوه های مدیریت کلاس، نوع روابط اجتماعی و سبک تدریس او، در کیفیت محیط یادگیری تاثیر مستقیم دارد. بر این اساس، توجه به تقویت محیط یادگیری مثبت در کلاس های درس ابتدایی، ضرورتی اجتناب ناپذیر برای تحقق اهداف تربیتی و پرورشی در نظام آموزشی است. این امر مستلزم آموزش و توانمندسازی معلمان، اصلاح سیاست های آموزشی و ارتقای نگرش ها نسبت به اهمیت ابعاد روانی و اجتماعی فضای یادگیری می باشد. در پایان، پیشنهادهایی برای بهبود فضای کلاس و تربیت معلمان اثربخش ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری مثبت ، کلاس درس ابتدایی ، انگیزش تحصیلی ، تعامل معلم و دانش آموز