نقش سواد هیجانی معلمان در بهبود مدیریت کلاس و ارتقای یادگیری دانش آموزان

در نظام آموزشی معاصر، تاکید بر ابعاد روان شناختی و هیجانی فرآیند یاددهی–یادگیری افزایش یافته است. یکی از مولفه های اساسی در این زمینه، سواد هیجانی معلمان است که نقش مهمی در بهبود مدیریت کلاس و ارتقای یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سواد هیجانی معلمان در بهبود مدیریت کلاس و ارتقای یادگیری دانش آموزان با رویکرد توصیفی–تحلیلی است. بدین منظور، با استفاده از منابع نظری و داده های کتابخانه ای، مولفه های سواد هیجانی همچون خودآگاهی، همدلی، خودتنطیمی و مهارت های ارتباطی مورد واکاوی قرار گرفته و اثر آن ها بر فرآیندهای مدیریت کلاس و یادگیری تحلیل شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که معلمان دارای سواد هیجانی سطح بالا، نه تنها در برخورد با چالش های رفتاری دانش آموزان موفق تر عمل می کنند، بلکه توانایی بالاتری در ایجاد فضای روانی امن، کاهش اضطراب یادگیرندگان، افزایش مشارکت دانش آموزان و ارتقای کیفیت تعاملات کلاسی دارند. همچنین، این معلمان با ایجاد ارتباطات مثبت، عاطفی و همدلانه، نقش موثری در تقویت انگیزش درونی دانش آموزان و بهبود نتایج تحصیلی آن ها ایفا می کنند. در پایان، پژوهش حاضر بر لزوم گنجاندن آموزش سواد هیجانی در برنامه های تربیت معلم و دوره های ضمن خدمت تاکید می کند و پیشنهاد می دهد که سیاست گذاران آموزشی با توسعه برنامه هایی در جهت رشد مهارت های هیجانی معلمان، به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس کمک کنند. این امر می تواند گامی موثر در راستای ارتقای عدالت آموزشی، سلامت روانی محیط های یادگیری و افزایش بهره وری نظام آموزشی باشد.

کلیدواژه ها:

سواد هیجانی ، مدیریت کلاس ، یادگیری