پیش بینی فرسودگی شغلی براساس بهزیستی روانشناختی در بین معلمین مقطع ابتدائی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی فرسودگی شغلی براساس بهزیستی روانشناختی در بین معلمین مقطع ابتدائی ناحیه یک شهرستان ساری بود. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمین مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ در شهرستان ساری در ناحیه یک بودند که تعداد آنها طبق گزارش اداره آموزش و پرورش شهرستان ساری ۱۹۴ نفر بود. از این تعداد باتوجه به جدول کرجسی و مورگان به صورت هدفمند، تعداد ۱۲۷ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. نمونه های پژوهش به پرسشنامه های فرسودگی شغلی (مسلش، ۱۹۸۵) و بهزیستی روانشناختی (ریف، ۱۹۸۹) پاسخ دادند. داده ها توسط تحلیل رگرسیون در نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها نشان داد بهزیستی روانشناختی قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی در بین معلمان مقطع ابتدائی بود. لذا اهمیت راهکارهایی در جهت ارتقای بهزیستی روانشناختی باید در نظام آموزش و پرورش مورد توجه واقع گردد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، بهزیستی روانشناختی ، معلمین