پارامترهای موثر بر تنش انحرافی و سختی ماسه بهسازی شده تحت القاء رسوب کربنات کلسیم

با افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی، یکی از چالش ­های مهندسان ژئوتکنیک دسترسی به زمین­ه ای با ظرفیت باربری مناسب می ­باشد. تاکنون تکنیک های مختلفی مثل تراکم، تزریق و غیره، جهت بهسازی خاک به ­کار گرفته شده است. اخیرا روش های نوآورانه و دوستدار محیط زیست مانند بهسازی تحت القای رسوب کربنات کلسیم، توسعه یافته است که تحقیق در خصوص عوامل موثر بر بهبود، افزایش کارایی و کاهش هزینه­ های آن را ضروری می ­سازد. در این پژوهش، به بررسی تاثیر مولاریته محلول سیمانتاسیون، چگالی اپتیکی باکتری و زمان عمل ­آوری نمونه بر رفتار تنش- کرنش و تغییرات سختی ماسه بهسازی شده بیولوژیکی، توسط آزمایش سه­ محوری فشاری تحکیم یافته زهکشی نشده پرداخته شد. خاک مورد استفاده از نوع ماسه بد دانه­ بندی شده و از منطقه کوهین استان قزوین بوده که برای بهسازی آن از باکتری اسپروسارسینا (Sporosarcina pasteurii) پاستوری جهت تسریع واکنش و تولید رسوب، استفاده گردید. همچنین جهت جلوگیری از مسدودشدگی و کنترل توزیع یکنواخت رسوب، از روش تزریق چهارفازی استفاده شد. منحنی ­های تغییرات تنش انحرافی در برابر کرنش محوری نشان داد که مولاریته محلول سیمانتاسیون (Cementation solution molarity) با افزایش ۴۵ درصدی تنش انحرافی، بیشترین تاثیر را بر رفتار تنش- کرنش ماسه بهسازی شده داشته است و زمان عمل­ آوری نمونه و چگالی اپتیکی باکتری، دارای تاثیر کمتری در روند بهسازی بیولوژیکی بوده ­اند. از سوی دیگر، برای ماسه بهسازی شده با سطوح مولاریته و چگالی اپتیکی پایین، افزایش چندانی در تنش انحرافی نسبت به قبل از بهسازی حاصل نگردید. پس از بهسازی بیولوژیکی ماسه، سختی ثانویه (Esec) و سختی معادل ۵۰ درصد تنش انحرافی حداکثر (E۵۰)، در حدود ۵/۱ تا ۲ برابر افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

بهسازی بیولوژیکی ، مولاریته محلول سیمانتاسیون ، چگالی اپتیکی باکتری ، زمان عمل آوری ، تنش انحرافی ، سختی