مدل سازی ساختاری عوامل اجتماعی و فردی موثر بر روی فاکتور کشف خطر با نقش میانجی رضایت شغلی در صنعت پتروشیمی

صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از صنایع کلیدی و پرخطر در اقتصاد جهانی، نیازمند مدیریت ایمنی و شناسایی بهموقع خطرات است. فاکتور کشف خطر به عنوان یکی از مهمترین عوامل در پیشگیری از حوادث شغلی شناخته می شود. این پژوهش به بررسی عوامل اجتماعی و فردی موثر بر فاکتور کشف خطر با نقش میانجی رضایت شغلی در صنعت پتروشیمی می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدلی ساختاری برای درک بهتر روابط بین این متغیرها و بهبود مدیریت ایمنی در این صنعت است. هدف کلی این پژوهش، بررسی تاثیر عوامل اجتماعی و فردی بر فاکتور کشف خطر با نقش میانجی رضایت شغلی در صنعت پتروشیمی است. اهداف جزئی شامل تعیین تاثیر عوامل جمعیت شناختی، سلامت عمومی، تعارض کار و خانواده، و عدم توازن تالش-پاداش بر فاکتور کشف خطر و همچنین بررسی نقش میانجی رضایت شغلی در این روابط است. این پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان صنعت پتروشیمی در سال ۲۰۴۱-۲۰۴۱ است. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردید. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شدند که شامل پرسشنامه تسهیم دانشیان یو (۱۴۲۱) و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا بودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و Amos استفاده شد و روش های تحلیل شامل تحلیل عاملی تاییدی، مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) و آزمون فرضیه ها بود. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل اجتماعی و فردی تاثیر معناداری بر فاکتور کشف خطر دارند. همچنین، رضایت شغلی به عنوان متغیر میانجی، نقش مهمی در تقویت این رابطه ایفا می کند. تعارض کار و خانواده و عدم توازن تالش-پاداش نیز تاثیر منفی بر فاکتور کشف خطر داشتند. تحلیل ها نشان داد که کارکنان با رضایت شغلی بالاتر، توانایی بیشتری در شناسایی خطرات دارند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری نیز برازش مناسب مدل را تایید کردند. این پژوهش نشان داد که بهبود رضایت شغلی کارکنان می تواند به افزایش توانایی آنها در کشف خطرات و کاهش حوادث شغلی در صنعت پتروشیمی کمک کند. توجه به عوامل اجتماعی و فردی و ایجاد محیط کاری حمایتی و انگیزشی می تواند به بهبود عملکرد ایمنی و بهره وری سازمانی منجر شود. پیشنهاد می شود سازمان ها با ارائه برنامه های آموزشی و بهبود شرایط کاری، رضایت شغلی کارکنان را افزایش دهند و از این طریق توانایی کشف خطرات را تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ساختاری ، عوامل اجتماعی ، عوامل فردی ، فاکتور کشف خطر ، نقش میانجی رضایت شغلی ، صنعت پتروشیمی